Over
Sarah-Joy Zwarts (Maastricht, 1987) studeerde Vrije Kunsten aan KASK Gent, met een focus op tekenkunst. Ze ziet haar huidige werk als een verlenging hiervan en benadert haar onderwerpen het liefst zoals ze zijn, in al hun eerlijkheid en met appreciatie voor hun geschiedenis en karakter. Vanuit dit oogpunt hanteert ze een open methodiek waarin de notie van gebaar evenveel waarde krijgt als het resultaat.
Ze is ervan overtuigd dat een beeld het meest tot zijn recht komt, wanneer het zo veel mogelijk vrij spel geniet. Deze vrijstaat wordt volgens haar bereikt door het loskoppelen van zo veel mogelijk kaders. Hierin ligt voor Sarah een analogie met de verschuiving van het beeldstatuut aan het begin van de 20e eeuw, toen technologische vooruitgang makers vrij spel gaf. Een directe vergelijking met de zogenaamde “Oceanic feeling” van S. Freud of het “Aura” van W. Benjamin lijkt in deze niet ver weg.
De directe link die tekenen met reflectie heeft, zorgt volgens haar voor de meest logische vorm om deze staat van verwondering te benaderen (cf. ’Spielraum’). Ze probeert deze methode in haar eigen reeksen toe te passen door vorm- en materiaalkeuze zo dicht mogelijk bij het onderwerp te laten aansluiten. Door het aanreiken van deze dicht op de huid liggende voorwaarden, kunnen haar beelden zichzelf tijdens het proces vormen, en zo het krachtigst tot uiting komen.
Naast haar werk als beeldend kunstenaar draagt Sarah bij als docent op de Architectuur Academie Maastricht en is ze op verschillende manieren verbonden aan het Kunstendecreet van de Vlaamse Overheid. Ze bundelt haar voortgang éénmaal per jaar in een beknopte kunstenaarsuitgave.
Sarah-Joy Zwarts (Maastricht, 1987) studeerde Vrije Kunsten aan KASK Gent, met een focus op tekenkunst. Ze ziet haar huidige werk als een verlenging hiervan en benadert haar onderwerpen het liefst zoals ze zijn, in al hun eerlijkheid en met appreciatie voor hun geschiedenis en karakter. Vanuit dit oogpunt hanteert ze een open methodiek waarin de notie van gebaar evenveel waarde krijgt als het resultaat.
Ze is ervan overtuigd dat een beeld het meest tot zijn recht komt, wanneer het zo veel mogelijk vrij spel geniet. Deze vrijstaat wordt volgens haar bereikt door het loskoppelen van zo veel mogelijk kaders. Hierin ligt voor Sarah een analogie met de verschuiving van het beeldstatuut aan het begin van de 20e eeuw, toen technologische vooruitgang makers vrij spel gaf. Een directe vergelijking met de zogenaamde “Oceanic feeling” van S. Freud of het “Aura” van W. Benjamin lijkt in deze niet ver weg.
De directe link die tekenen met reflectie heeft, zorgt volgens haar voor de meest logische vorm om deze staat van verwondering te benaderen (cf. ’Spielraum’). Ze probeert deze methode in haar eigen reeksen toe te passen door vorm- en materiaalkeuze zo dicht mogelijk bij het onderwerp te laten aansluiten. Door het aanreiken van deze dicht op de huid liggende voorwaarden, kunnen haar beelden zichzelf tijdens het proces vormen, en zo het krachtigst tot uiting komen.
Naast haar werk als beeldend kunstenaar draagt Sarah bij als docent op de Architectuur Academie Maastricht en is ze op verschillende manieren verbonden aan het Kunstendecreet van de Vlaamse Overheid. Ze bundelt haar voortgang éénmaal per jaar in een beknopte kunstenaarsuitgave.

About
Sarah-Joy Zwarts (Maastricht, 1987) studied Fine Arts at KASK Ghent, with a focus on drawing. She sees her current work as an extension of this and prefers to approach her subjects as they are, in all their honesty and with an appreciation for their history and character. From this point of view, she uses an open methodology in which the notion of gesture is given as much value as the result.
She is convinced that an image comes into its own when given as much freedom as possible. According to her, this free state is achieved by disconnecting as many frames as possible. For Sarah, there is an analogy here with the shift in image status at the beginning of the 20th century, when technological progress gave creators free play. A direct comparison with the so-called “Oceanic feeling” of S. Freud or the “Aura” of W. Benjamin seems closely connected.
According to her, the direct link that drawing has with reflection provides the most logical way to approach this state of wonder (cf. 'Spielraum'). She tries to apply this method in her own series by choosing form and material as close to her subject as possible. By conditionally providing these near-to-the-skin conditions, her images can form themselves during the process, in direct interaction with reflection, expressing themselves in the most powerful way.
In addition to her work as a visual artist, Sarah contributes as a teacher at the Architecture Academy Maastricht and is connected in various ways to the Arts Decree of the Flemish Government. She covers her visual process once a year in a concise artist's publication.
Met de vriendelijke steun van
/ Hustinx Stichting Maastricht #hustinxmateriaalgift
/ Provincie Limburg
/ Kunstendecreet Vlaanderen